روايه ملاكي فهد وملاك

منه: لأ انتى كده بتضحكى على نفسك، انتى رافضه سامح عشان اللى عمله زمان ورافضه الجواز عشان مفكرة إن الكل زيه 
ملاك: منه ارجوكى أنا مش ناقصه، وكمان بتتكلمى كأن فهد بيحبنى ده بيعمل كده شفقه بس عاوز يساعدنى وخلاص 
مها من خلفها: لأ مش شفقه، فهد مش من النوع ده هياخد قرار كبير زى ده عشان يساعد. هو عمل كده عشان بيحبك 
بقلمي/ رنا شريف 
ملاك: مها فوقى أنا واخوكى امبارح كنا بنكره بعض وكان مستحقر وجودى بينكوا 
مها: اقولك حاجه، فهد بيحبك حتى لو من امبارح بس انتى مشوفتيش شكله كان عامل ازاى ولا نظرته فى الكليه من قبل حتى ما يعرف انك بنت خاله 

ملاك: اقفلى انتى وهي على الموضوع ده، أما مش هتجوز خالص 
عند امينه ( ام ملاك ) 
سامح: وبعدين يا خالتى 
أمينه: ابوها هيقنعها متقلقش

سامح: عمى قاسم مش بيطقنى أساسًا من الخطوبه الأولى.
امينه: لأ المره دي بالذات هيوافق 
سامح: ليه يعنى ؟ 
امينه: مش مهم، المهم إنك هتتجوزها 
سامح: وبعدين، انتى بتعملى معاها كده ليه 
امينه: عشان طالعه زى أمها وقاسم كتبلها كل حاجه بيملكها 
(ملحوظه: أمينه مش أمها الحقيقيه بس هي متعرفش وامها الحقيقيه عايشه)
سامح: وانتى بتعملى كده عشان الفلوس يعنى 

امينه: مش شغلك يا سامح 
سامح: أنا ماشى، سلام 
أمينه: سلام 
عند فهد وقاسم فى العربيه 
فهد: عنى قاسم قبل ما نروح أنا عايزك في موضوع  

قاسم: خير يا فهد 
فهد: أنا طالب ايد ملاك 
قاسم كان هيوافق بس افتكر إن امينه ممكن تقول ل ملاك 
قاسم: معلش يا فهد، كل شيء قسمه ونصيب، ابن خالتها طلبها وأنا وافقت 
فهد: بس ملاك مش موافقه 
قاسم: وهي مش هتكسرلى كلمه ولو. حكمت هتتجوزه ڠصب 
فهد پغضب: يعنى ايه ڠصب وكمان هو مش الحيوان ده كان خطبها مره من ٣ سنين وسابته 

قاسم: فهد خلاص انت طلبتها وانا موافقتش انهى الموضوع ده 
فهد: حاضر 
رجع فهد ومعاه قاسم وكان الكل موجود ومنه مشيت 
أميره: أهلًا يا قاسم حمدالله على السلامه يا حبيبي 
قاسم: الله يسلمك يا أميره 
ملاك: حمدالله على السلامه يا بابا 
قاسم: الله يسلمك يا بنتى،مالك ايه اللى حصل 
ملاك: الحمد لله أنا كويسه