روايه اليتيمه والۏحش كامله

ده انتى ردحتى للولد وبعدين احنا قولنا تعملى مشكله مش تفرشي الملايه ولا انت اى رايك يا استاذ صابر
صابر بهدوءيا مدام دولت المفروض ان احنا منعرفش انه اتجوز البنت وكمان المفروض نظبط الدور ادام البنت كمان يعنى مكنش ينفع غير كدا
محمد بجديةصابر و فضه معاهم حق وبعدين انا عاوزك يا مدام فضه تطلعي عين ابنى وانتى يا دولت تعملى نفس الحكاية مع هند الولد و البنت دول لازم كل واحد يعرف غلطه عشان يتعلموا الدرس مظبوط

فضه بجديةانا بشكرك يا استاذ محمد لولا وقفتك معانا انا وبنتي وانك صدقت اللى حكيته كان زمان زين ملوش اب ولا حته بنتى عرضها انستر
محمد بابتسامهمدام فضه دى مش غلط بنتك بس ده غلط ابنى وانا مش عاوز حاجه غير انى اربي ابنى لان فشلت فى تربيته زمان ومش هسيبه كدا على طول يلا بقا اطلعى نامى مع بنتك مش هى واحشتك برضوا
فضه بحزن مصطنعده انا قلبي بيتقطع عليها 
قالت كدا وخرجا من المكتب بتاع محمد وطلعت على جناح عزت
كان نايم عزت على الفراش بهدوء ولكن قطعه صوت طرقات على الباب
عزت پغضبام اليوم اللى مش راضي يخلص ده
قام وفتح الباب لقاء فضه فى واشه
عزت پغضبخير
فضه يلا اطلع انخمد مع امك انا هنام هنا مع بنتى
قالت كدا و دخلت وقفلت الباب فى وش عزت
يتبع
اليتيمه_والوحش الرابع عشر
قومى ياختى قومى يا حيلت امك هو انتى هتخلصي الموضوع على كدا
طب اعمل اى بس يا ماما ده انا عاوزه اۏلع فيه و في نفسي
فضه بهدوء بصي يا بت انا حسه ان حماتك حربايه وعمله نفسها بنت برن ديلوا
هند لا يا ماما دى باين عليها طيبه
هند بجديةازاى بس يا ماما اللى انتى بتقولى ده
فضه بجديةاسمعي كلامى و بلاش كلام كتير
حركت هند راسها بيجاب
فى صباح اليوم التالى كنت تنزل هند من على الدرج بركض بسبب بكاء صغيرها
هند بحب وهى تاخذ زين 

دولتمالك يا حبيب ماما فيك اى يا روحي
لم تتحمل هند ذلك الكلام واخذت تبكى بحزن وتقولحرام عليكم انا عارفه انى غلط و عارفه انى مجرمه بسبب انى اتخليت عن نفسي بسبب الظروف بس خلاص انتوا ليه مش بتعملوا حاجه غير انكم بټكسروا فيا كانى انا المخطأة الوحيده فى العالم وكلكم ملائكة بس لا مفيش حد ملاك الغلط فيكم كلكم بس مشكلتي انى ربنا كشف ستري مش اكتر من كدا بس خلاص
شعرت دولت بالحزن على تلك الفتاه ولكن حاولت ان تمثل الشجاعه وقالتوانتى فكره ان الكلام العبيط ده هيدخل عليا بصي بقا يا بتاعه انتى انتى هنا مجرد صوره مش اكتر وده مش عشان خاطر سواد عيونك لا بالعكس هو عشان خاطر العيل الصغير اللى على ايدك لانك من غير متسوايش حاجه بنسبه لينا واعرفي انك هنا زوجت ابنى ادام الناس فقط لا غير
دولت بسخرية والله يا حبيبي انت و هي فى الجزمه انا كل اللى فارق معايا العيل الصغير غير كدا مفيش ويلا غور من واشي انت و هى ولا اقولك انا اللى هسبهلك مخضره
قالت كدا وطلعت اوضتها وسبت كل من عزت و هند مصډومين
عزت پصدمهامى بتردحلى دولت السلحدر بقت كانها قعده فى السوق بتبيع خضار
قال كدا وبص لهند اللى كنت دموعها نزله وقالها امى اتعلمت من امك
هند پغضببقولك اى يا عزت انا لازم اطلق الولد وخلاص اتكتب باسمك وكمان بقا فى قسيمه جواز يبقا خالص مفيش حاجه تانى
هند پغضبوانت مالك يا شيخ ابعد عنى قرفتنى كتك نيله
قالت كدا ومشيت وسبت عزت ينظر لها هى الاخره پصدمه
كتك نيله وانت راجل مهزء كدا ملكش كلامه حته مش عارف تحكم على بيتك
عزت بصړاخلا كدا كتير يا عم صابر حته انت يا راجل يا كيوت بټشتم فيا في اى هو حد مصلتكم عليا
صابر بسخريةيابنى افهم الست عاوزه الراجل اللى يحكمها يبقا راجل مش كيس جوافه
عزت بسخريةونبي اسكت انت انت عاوز تفهمنى انك بتقدر على فضه
صابر بسخرية يا بنى فضه دى پتخاف منى بس انا الى عامل ليها برستيج
قال كدا وساب صابر لوحده
فى منزل عمار كان يجلس مع ولدته على طولت الفطار
وفاء بسخريةاى يا بيه مش ناوى تقولى اى سبب الجوازه دى و الطلق
عمار بهدوءيا ماما انسي الموضوع ده خالص بقا لانى زهقت منه
وفاء پغضبانساه اى بس و هباب اى بقولك اى انا زهقت منك ومن قرفك انا هروح اقعد عند خالتك يومين وكمان احضر خطوبه نجمه بنتها
توسعت اعين عمار پغضباى اللى انتى بتقولى ده يا ماما خطوبه اى وقرف اى
عمار پغضبطب بصي بقا يا وفاء عشان تبقي عارفه لو نجمه اتخطبت هيبقا يوم مۏتها هى و عريس الغبره بتاعها
قال كدا وخرج من الفيلا وذهب تجاه قصر محمد التهامي وترك وفاء تنظرا الى اثره بابتسامه
كان يدخل عمار قصر محمد پغضب كبير حته انه خبط فى عزت